Thematentoonstelling

Bijzondere presentatie Kruiswegstaties van de Liefde
Thematentoonstelling 2018 “Heiligen en hun patronaten”
Op 2de paasdag, maandag 2 april om 12.00 uur, openen we de deuren van het Heiligenbeeldenmuseum met een nieuwe thematentoonstelling. Dit jaar wordt aandacht besteed aan patroonheiligen van beroepsgroepen, te denken valt aan bv. H. Gabriel van postbeambten, H. Petrus van vissers,   H. Jozef van timmerlieden, H. Barbara van bouwvakkers, etc. De beelden van deze heiligen en hun attributen worden zo speciaal belicht.

Kruiswegstaties van de kerk De Liefde in Amsterdam.
Kruisweg is de benaming voor een serie van doorgaans veertien afbeeldingen (staties) die de stadia van het lijden en sterven van Christus uitbeelden. Kruiswegen ontstonden in de Middeleeuwen onder invloed van teruggekeerde pelgrims die in Jeruzalem de weg hadden gevolgd die Jezus ging vanaf het moment dat hij ter dood veroordeeld was. Bij elke statie stond men stil voor een gebed of een overweging. In Europa probeerde men de kruisweg na te volgen. Dat kon ook op een heel eenvoudige manier, bij voorbeeld door middel van een reeks genummerde kruisjes langs de wanden van het kerkschip , maar ook door het oprichten van een reeks geschilderde of gebeeldhouwde staties. Zo werden vooral in kerken, die in de 19e eeuw werden gebouwd, kruiswegstaties aangebracht die de wanden van het kerkschip domineerden. Vooral toen vanaf 1880 de wandtegel een belangrijke decoratieve rol gingen spelen.
In 1886 vierde bouwpastoor Sloots van de nieuwe kerk De Liefde in Amsterdam, zijn 25 jarig priesterjubileum. Voor die gebeurtenis zamelden de parochianen geld in om de kerk te kunnen verfraaien met kruiswegstaties. De kerk was tussen 1882 en 1885 gebouwd naar een ontwerp van architect Pierre Cuypers. Cuypers was de meest succesvolle architect van de neo gotische architectuur in de 19e eeuw. De kruiswegstaties voor De Liefde werden uitgevoerd als tegeltableaus, een betegeling van een indrukwekkende omvang. Elke statie is 27 tegels breed en 11 tegels hoog, met nog een lambrisering van 9 tegels. Het hele werk bestaat uit 6560 tegels met een gezamenlijke muuroppervlakte van bijna 110 m2.
Cuypers ontwierp de diverse tableaus en ze werden in detail uitgewerkt in zijn kunstwerkplaats in Roermond. Daarna gingen ze naar de eeuwenoude tegelfabriek van Van Hulst in Harlingen waar ze werden beschilderd en gebakken. Joseph Witte beschilderde daar de tegels waarmee hij ruim een jaar bezig is geweest. Op 11 maart 1889 konden de kruiswegstaties  in de kerk worden gewijd.
In 1990 is Cuypers’ kerk De Liefde afgebroken, het lot van veel neo gotische kerken in die tijd. Gelukkig was het mogelijk de tableaus te redden. Ze konden in hun geheel worden verwijderd, waarna ze werden opgeslagen in het Holland’s Tegel Museum in Otterlo. Hier moesten ze wegens gebrek aan ruimte en middelen voor een restauratie, bijna 20 jaar in depot blijven liggen. In het kader van het Jaar van het Religieus Erfgoed werd het museum in Otterlo in 2008 in de gelegenheid gesteld door de Provincie Gelderland en het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland, deze tot dan toe verborgen schat uit de opslag te halen en klaar te maken voor een tentoonstelling. Hierna verdwenen ze echter helaas weer in depot.
Gelukkig is het Heiligen Beeldenmuseum in Cuyper’s kerk van de Kranenburg door het museum in Otterlo in de gelegenheid gesteld, in de komende tijd deze fraaie kruiswegstatie weer aan het publiek te tonen.